Alam mo ba, nantutukso ka?
Talaga? Hinde ko naman sinasadya.
Hindi ko lang mapigil magsalita.
Tumatawag ng pansin, magpapuna.
Alam mo ba, ang boladas mo?
Hinde ko maipagkakaila.
Nararamdaman ko kasi ang damdamin niya.
Kasalanan ba kung ang kayang mga luha ay aking ipagdusa.
O kay hirap ng may damdaming ulila.
Humahanap ng damdaming mag-aaruga.
At sakaling damdamin ko ay aking makita, pagdamay ang diwa.
Unuwain mo ako. Gusto kong malaman mo. Ikaw ay Ako.
Ano ang sakuna? Kung ang dalawang damdamin
kahit katawan ma’y nagkakalayo at hindi nagkikita.
Hindi man tagumpay at wagas na ligaya
Sa damdamin man lamang ay mag-sama sila. Masama ba?
Alam ko, hinahamak ang umibig sa di lang isa.
Kinasusuklaman, sinisipa, sinasabing salawahan ka!
Para sa akin, ito ang parusa.
Ang umibig ng maraming kulasa.
Sunday, April 30, 2006
Subscribe to:
Posts (Atom)