Isang taon na ang Ingles Kalabaw ngayon. Bukod kay Kulas na Mang Kulas na ang tawag ngayon, walang masyadong pinagbago. Kung may pinagbago man, hinde pansinin. So, ano ang nangyari sa loob ng isang taon? Eto synopsis:
Excluding this one, there were forty three posts with 707 comments during the year. May ’06 was the busiest month with ten posts and 223 comments. Understandably, dahil bagong sibol at inspirado, madalas ang posting in May. The Puppy Love series was the most popular of the posts, Puppy Love II having 43 comments.
On the average, may tatlo’t kalahating posts every month. Kumparado sa ibang active blogs kakaunti ito. So, it’s either find the time and ideas to post more or shut down na.
Kahit papaano sinikap na bigyan ng sari-saring lasa ang mga posts: may tula, photography, kuwentong kutsero, true experience sa buhay, komiks and lately awit. Bawat post ay kaunting parte ni Kulas. So, by now maaring may idea ka na kung sino siya?
Marami ang bumisita at binisitang balik. Ang ilan sa kanila ay nakagawian ko na. Ang iba naman ay parang binhi ng dandelion na napadpad - sandaling dumaan at lumisan sa sipol ng hangin.
Gayon man, saglit kong nasilayan ang buhay-buhay ng aking naging bisita at kapitbahay. Nasaksihan ko ang kanilang pakikipagsapalaran. Ang kakuwelahan ng araw-araw na buhay: mga kasiyahan, kalungkutan, kabiguan at tagumpay. Ito ang ilan sa kanila:
Si Melai, na dati-rati ay nasa Singapore e umuwi na sa pinas ngayon. Siya ang nag-enganyo ng Ingles Kalabaw. Ng napadpad ako sa blogsite niya isang gabi in 2006, parang nakita ko ang sarili ko. Ng halungkatin ko ang mga sulat niya may nagsabing , “Uy alam mo yan, diba?”
Sa feel ko, there are many good things waiting for Melai. And, if I am not mistaken, she will share the good news as it comes.
Si Tuts – makulet, hehe! Dalawa na blog site, hehehe. Actually, she has more! May Kanta kantahan, Sama-samahan(well not exactly the title, but yun na yun,) and best of all, kumuha ng test and pasado with flying colors. So there are more good things in the offing for her this year, if not the next. On the other hand, may mga emo-emo siya, but surely easily handled. Sa una, maybe parang hinde, but in the end, all’s well that end’s well.
Si Ann na dati-rati ay pa simple ang catering e blooming na ang bisnis. Binibiro mo diet catering na ang dating. Pretty good, if you ask me. Ang kabilib dito e tatlong ritaso ang nakakapit sa kanyang saya, may Kadyo pa and still, no problemo – the show goes on!
How can you mend a broken heart? Iyan ang tanong kay mmy-lei. Palagay ko mended na and moving on! Ok, ok, ok, tumalon siya mula sa napakataas na palapag - nag bundy jumping pala, hehehe.
Si Ghee nga pala na nasa Japan(mahirap na baka magtampo kung di ko mabangit, hehe). Madalas din bumisita dito. Nakakatuwa ang kanyang pov. Happy go lucky ba? Maybe so, ano?
In any case, hopefully this year e maka post regularly. Makahanap sana ng oras. Time management ang kailangan para ang 24 hours e maging 25, at least. Well, tingnan natin kung ano mangyari this year. Tulad ng dula sa radio, ito ang paalam na salita:
Ano kaya ang mangyari? Manatili kaya ang Ingles Kalabaw sa daigdig ng blogging? Hinde kaya tamarin si Kulas? Magkaroon kaya siya ng panahon itaguyud at ituloy ang Ingles Kalabaw?
Abangan sa susunod na kabanata???
Excluding this one, there were forty three posts with 707 comments during the year. May ’06 was the busiest month with ten posts and 223 comments. Understandably, dahil bagong sibol at inspirado, madalas ang posting in May. The Puppy Love series was the most popular of the posts, Puppy Love II having 43 comments.
On the average, may tatlo’t kalahating posts every month. Kumparado sa ibang active blogs kakaunti ito. So, it’s either find the time and ideas to post more or shut down na.
Kahit papaano sinikap na bigyan ng sari-saring lasa ang mga posts: may tula, photography, kuwentong kutsero, true experience sa buhay, komiks and lately awit. Bawat post ay kaunting parte ni Kulas. So, by now maaring may idea ka na kung sino siya?
Marami ang bumisita at binisitang balik. Ang ilan sa kanila ay nakagawian ko na. Ang iba naman ay parang binhi ng dandelion na napadpad - sandaling dumaan at lumisan sa sipol ng hangin.
Gayon man, saglit kong nasilayan ang buhay-buhay ng aking naging bisita at kapitbahay. Nasaksihan ko ang kanilang pakikipagsapalaran. Ang kakuwelahan ng araw-araw na buhay: mga kasiyahan, kalungkutan, kabiguan at tagumpay. Ito ang ilan sa kanila:
Si Melai, na dati-rati ay nasa Singapore e umuwi na sa pinas ngayon. Siya ang nag-enganyo ng Ingles Kalabaw. Ng napadpad ako sa blogsite niya isang gabi in 2006, parang nakita ko ang sarili ko. Ng halungkatin ko ang mga sulat niya may nagsabing , “Uy alam mo yan, diba?”Sa feel ko, there are many good things waiting for Melai. And, if I am not mistaken, she will share the good news as it comes.
Si Tuts – makulet, hehe! Dalawa na blog site, hehehe. Actually, she has more! May Kanta kantahan, Sama-samahan(well not exactly the title, but yun na yun,) and best of all, kumuha ng test and pasado with flying colors. So there are more good things in the offing for her this year, if not the next. On the other hand, may mga emo-emo siya, but surely easily handled. Sa una, maybe parang hinde, but in the end, all’s well that end’s well.
Si Ann na dati-rati ay pa simple ang catering e blooming na ang bisnis. Binibiro mo diet catering na ang dating. Pretty good, if you ask me. Ang kabilib dito e tatlong ritaso ang nakakapit sa kanyang saya, may Kadyo pa and still, no problemo – the show goes on!
How can you mend a broken heart? Iyan ang tanong kay mmy-lei. Palagay ko mended na and moving on! Ok, ok, ok, tumalon siya mula sa napakataas na palapag - nag bundy jumping pala, hehehe.
Si Ghee nga pala na nasa Japan(mahirap na baka magtampo kung di ko mabangit, hehe). Madalas din bumisita dito. Nakakatuwa ang kanyang pov. Happy go lucky ba? Maybe so, ano?
In any case, hopefully this year e maka post regularly. Makahanap sana ng oras. Time management ang kailangan para ang 24 hours e maging 25, at least. Well, tingnan natin kung ano mangyari this year. Tulad ng dula sa radio, ito ang paalam na salita:
Ano kaya ang mangyari? Manatili kaya ang Ingles Kalabaw sa daigdig ng blogging? Hinde kaya tamarin si Kulas? Magkaroon kaya siya ng panahon itaguyud at ituloy ang Ingles Kalabaw?
Abangan sa susunod na kabanata???
